Tegenwoordig zijn er zoveel mensen die iets van je verwachten! Je ouders. Je vrienden. Je familieleden. Je leraren op school. De sportvereniging. De één wil dat je al je tijd stopt in je school, de ander ziet een sporttalent en wil dat je meer gaat trainen. Je vrienden verwachten dat je tijd met ze doorbrengt en dat je binnen hun groepje past. Met al die hoge eisen, is het soms lastig om je eigen stemmetje te blijven horen: wat wil jij zelf eigenlijk? Wie ben jij en kun je op dit moment echt helemaal jezelf zijn?
Goedbedoeld
Natuurlijk is het fijn dat iedereen met je meeleeft en dat ze het beste voor jou willen. Maar uiteindelijk weet alleen jij natuurlijk wat voor jou het beste is. Je kunt heus wel even doen alsof, maar uiteindelijk zul je er niet gelukkiger van worden.
Eng
Uitspreken wat jij wilt is daarentegen best eng. Het betekent in veel gevallen ingaan tegen de wensen van anderen, terwijl we juist zo graag hun goedkeuring willen hebben. Wat als we nu ineens niet meer bij ze mogen horen? De makkelijkste weg lijkt dan toch te zijn om maar gewoon te voldoen aan al die eisen.
Gelukkig
Helaas heb ik zelden over iemand gehoord die zielsgelukkig werd van doen wat anderen van hem of haar wilden. Het kost vaak ongelooflijk veel energie om jezelf te zetten tot dingen die je eigenlijk zelf niet echt wilt en gelukkig word je er meestal ook al niet van. En voor wie doe je het eigenlijk? Je wordt in je eentje geboren en je zult ook zelf die laatste grens overgaan als je sterft. Niemand blijft tijdens je leven zo lang bij je als jijzelf. Is het dan niet het allerbelangrijkste om juist diegene die het langst bij je is tevreden te houden? Jezelf dus?
Jezelf zijn is niet makkelijk en soms ook helemaal niet leuk. Maar het is wel heel belangrijk. Durf jij jezelf te zijn?
#bravenewlove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten