Recensie: Het bitterzoetste verhaal van Jen Minkman uit de bundel Brave New Love

Het bitterzoetste verhaal begint aan het einde van de ramadan, in de Turkse plaats Antakya. Hoofdpersoon Selma voelt zich leeg de laatste tijd. Alsof ze iets mist. Ze kan er echter de vinger niet goed opleggen wat ze dan precies mist. Om de leegte te vullen, trekt ze samen met haar BFF Aisha naar de duisterste straatjes van de soukh, waar de djinns zich ophouden in de Hayal Kervansaray. Daar vlucht Selma weg van het dagelijks leven in hun verslavende verhalen. Ook Aisha gaat naar de soukh om een leegte te vullen, maar dan een andere leegte: het zijn de enige momenten dat ze de jongen Sayhan kan zijn die ze zich vanbinnen ook voelt. Kan de soukh hun leegte vullen? Of is het slechts schone schijn? Lees verder voor mijn recensie van dit zevende verhaal uit de bundel Brave New Love. 


Taalgebruik
“Wind. In onze stad waait altijd de wind, warm en zwoel en zwaar van exotische parfums. Dadel, nootmuskaat, honing en door de zon geblakerd zand – geuren van de woestijn en de soukh.” Met weinig woorden weet Jen meteen een exotische sfeer op te roepen. Eentje die je ook onmiddellijk voor je ziet. Dit houdt ze vervolgens de rest van het verhaal vast. Wat ik erg sterk vind aan dit verhaal is dat ze de lezer op geen enkel moment het gevoel geeft dat Selma nieuw is in deze omgeving. Ze observeert en beschrijft haar omgeving zonder dat ze daarbij telkens uitlegt wat ze precies ziet. Dat is niet erg; de woorden krijgen net voldoende context om in ieder geval te weten dat het bijvoorbeeld om eten gaat, waardoor de betekenis voor de lezer duidelijk genoeg is en ruimte laat om zelf op onderzoek uit te gaan. Het komt de geloofwaardigheid van het verhaal voor mij in ieder geval ten goede!

Personages
Selma is een meisje dat berust in haar leven, maar er niet ten volle van lijkt te genieten. Aisha heeft het in principe helemaal voor elkaar als meisje, maar desondanks kruipt ze graag in de huid van haar mannelijke versie Sayhan. Toch is die aandrang niet dusdanig groot dat ze er alles voor over heeft om voor altijd man te zijn. Ze blijft realistisch en nuchter daarin. Voor een kort verhaal bevat Het bitterzoetste verhaal veel personages. Hoofdpersonen Selma en Aisha/Sayhan, Selma’s broertjes Can en Mert, haar zusje Meryem, haar ouders, de jongen Cengiz waarvan haar vader hoopt dat ze met hem zal trouwen en de djinn Legolas. Desondanks is het Jen gelukt om elk personage een eigen gezicht te geven en voelt het verhaal niet overbevolkt. Iedereen heeft een functie, zijn eigen plekje in het verhaal. De manier waarop de personages bovendien met elkaar omgaan en hoe ze in relatie met elkaar staan, voelt heel natuurlijk.

Setting
De enscenering in Turkije maakt dit verhaal lekker exotisch. Het is Jen gelukt om een verhaal neer te zetten dat zich afspeelt in een totaal andere belevingswereld dan die van ons hier in Nederland. Sommige termen kennen we wel omdat we ze ook hier weleens voorbij horen komen, zoals de ramadan, het Suikerfeest, kebab en het roken van de waterpijp. Maar een woord horen is iets anders dan het voor je zien in een gezinssituatie, dan mee te lezen door de ogen van iemand die deze gebeurtenissen zelf meemaakt en die hier ook betekenis aan geeft.

Plottwist
Ik ga hier niet teveel over vertellen, maar ik wil gewoon even genoemd hebben dat er een gave plottwist in het verhaal zit die ik niet had zien aankomen. <3

Symboliek
Om aan haar leegte te ontsnappen, koopt Selma verhalen van de djinns. De verhalen houden haar een uurtje bezig en laten haar van alles beleven. Uiteindelijk zijn de verhalen natuurlijk maar een vlucht uit de realiteit. Een vlucht die we ook veel terugvinden in ons eigen dagelijkse bestaan, al zitten de verhalen dan niet in een flesje, maar zijn ze te vinden in boeken, op Netflix, YouTube en de televisie. Ook de titel blijkt symbolisch te zijn. Gaaf bedacht!

Diversiteit
Jen heeft zelfs op twee manieren diversiteit verwerkt in haar verhaal: enerzijds natuurlijk de situering in het Turkse Antakya. Zoals ik al eerder zei doet ze dit zonder de lezer het gevoel te geven dat de stad en cultuur daar nog ontdekt worden door de hoofdpersoon; je kunt merken dat ze daar al jaren woont en niet anders gewend is. Dat is knap gedaan! Verder zit de diversiteit natuurlijk ook in het personage van Aisha, die gender fluid is. Het ene moment voelt ze zich meisje, het andere een jongen. Eigenlijk is er zelfs nog een derde manier waarop Jen diversiteit in het verhaal heeft verwerkt, maar die laat ik de lezer zelf ontdekken!

Jezelf durven zijn
Vooral het personage van Selma maakt een mooie ontwikkeling door. Aan het begin van het verhaal komt ze erg gelaten over; laat ze het leven maar een beetje over zich heen spoelen alsof ze het zand in de branding is. Later in het verhaal hervindt ze haar kracht. Aisha draagt het thema ook bij zich, maar dan op een andere manier. Zij durft zichzelf al te zijn; als meisje buiten de soukh en als jongen binnen de soukh.

Wauw! Ik las Het bitterzoetste verhaal achter elkaar uit, van de eerste betoverende zinnen tot de laatste punt. Jen weet met weinig woorden een hele nieuwe wereld om je heen te spinnen, alsof ze zelf een djinn is met een indrukwekkende verzameling flesjes. Haar verhalen zijn in ieder geval net zo verslavend, met goed uitgewerkte diverse personages, een setting waarin je graag nog wat langer zou willen vertoeven en een prachtige plottwist. Het bitterzoetste verhaal zou wel eens hoog kunnen eindigen in mijn top drie!

Jen Minkman signeert 
Lijkt het je leuk om Jen te ontmoeten en om een exemplaar te laten signeren door haar? Zaterdag 14 juli is zij van 14.00 tot 16.00 uur bij The Read Shop in Lelystad, samen met Lysander Mazee en Marijke F. Jansen. Klik op onderstaande link voor meer informatie.

Het bitterzoetste verhaal is het zevende verhaal van de verhalenbundel Brave New Love. Hierin staan tien romantische verhalen met zeer diverse hoofdpersonen. De verhalen zijn geschreven door Miranda Peters, Lysander Mazee, Sophia Drenth, Natascha van Limpt, Isabel Peters, Marijke F. Jansen, Jen Minkman, Debora Elisabeth, Tamara Haagmans en Oli Veyn. Klik voor meer informatie op de link.