In Helse Heenreis besluit Killian dat hij klaar is met het leven. Met Chop Suey van System of a Down in zijn oren neemt hij afscheid op het Zeeuwse strand. Dan valt er plotseling een meisje bovenop hem. Ze lijdt aan geheugenverlies en heeft het ijskoud. Killian ontdekt dat een speldenprikje hoop soms genoeg is om de meest duistere plekken te verlichten. Zelfs in je eigen hoofd.
Geen recensie
Het is een beetje raar om je eigen verhaal te beoordelen en dat ga ik dan ook niet doen. In plaats daarvan zal ik jullie wat leuke extra’s vertellen over dit verhaal. Wel vertel ik jullie wat ik van de illustratie bij mijn verhaal vind! Lees dus snel verder!
Het idee
Elke herfstvakantie ga ik een weekendje met familie naar Cadzand-Bad in Zeeland. Dat doen we al jaren en elk jaar genieten we daarvan. Toen mij gevraagd werd of ik een verhaal wilde schrijven voor de bundel Wonderland, was ik hier net op vakantie. En terwijl ik daar rondliep, besloot ik dat ik het verhaal zich daar wilde laten afspelen. San diende zich als eerste aan bij mij en iets later werd Killian geboren.
Heftig!
Toen ik begon met schrijven, was het helemaal niet de bedoeling dat het zo’n heftig en zwaar verhaal zou worden. Depressiviteit en alcoholisme zijn echter twee onderwerpen die mij nauw aan het hart liggen, omdat ik hier (al dan niet zelf) mee te maken heb gehad in mijn leven. Gaandeweg kregen de emoties waarmee ik zelf jarenlang heb geworsteld een plekje in dit verhaal. Is het een dramatisch verhaal? Ongetwijfeld. Maar dit zijn nu eenmaal twee onderwerpen die dramatisch zijn.
Heel persoonlijk
Helse Heenreis is een verhaal dat daardoor heel persoonlijk is. Er zit veel van mijzelf in. Denk maar aan de hiervoor genoemde emoties, maar ook aan de muziekkeuze van Killian, de locatie Cadzand-Bad en mijn interesse in bovennatuurlijke zaken. Maar ook dat dagen waar anderen naar uitkijken niet altijd voor iedereen heel fijn verlopen. Het is dan ook een verhaal waar ik trots op ben. Ergens hoop ik ook dat dit verhaal anderen aan het denken zal zetten. Alcoholisme is een thema dat helaas heel veel speelt in Nederland, maar waar naar mijn idee nog te weinig over wordt gesproken. Drank en drinken is erg ingebed in de Nederlandse maatschappij, waardoor mensen met een verslaving overal bloot gesteld worden aan verleidingen. Het is bijvoorbeeld zo gemakkelijk om iemand met een verslaving drank te geven voor zijn verjaardag (want hij vindt bier zo lekker) en het is gastvrij om iemand bij aankomst in jouw huis een biertje aan te bieden. Bovendien is er vaak veel onbegrip naar verslaafden toe, terwijl er ook altijd een andere kant aan het verhaal zit. Er zit altijd een reden achter. Bovendien zijn de gevolgen van de verslaving voor de omgeving ook verstrekkend; kijk maar naar Killian.
Illustratie
De illustratie is natuurlijk niet door mij gemaakt, maar door Emmy van Ruijven van Zon en Maan. Op de illustratie zien we een jongen met oordopjes in zijn oren en een beanie op zijn hoofd. Het meisje hangt half over hem heen en draagt een chique jurk. Stiekem was ik heel blij dat op de illustratie bij mijn verhaal mensen staan. Ik hou daar erg van. De illustratie past perfect bij het begin van mijn verhaal, maar ook bij de rest, omdat dit begin van cruciaal belang is voor de rest van het verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten