Plot
Spiegelvrees zit mooi in elkaar. Het verhaal trok me echt naar binnen! De verhaallijn is gewoon heerlijk mysterieus. Als lezer vraag je je af wie dat meisje in de spiegel is, wat ze daar doet en of ze wel te vertrouwen is. De korte hoofdstukjes motiveerden me bovendien om maar achter elkaar door te lezen: “O, maar twee bladzijden. Deze kan ook nog wel…” Voordat ik het doorhad, was het verhaal alweer uit!
Personages
De personages zijn goed neergezet. Erik komt over als een rustige jongen die een studie volgt en die wel vrienden heeft, maar die zich door zijn liefde voor Aziatische culturen toch wat anders voelt. Daarom houdt hij dat stukje van zichzelf liever lekker voor zichzelf. De stukken dat zijn slechte ik in zijn hoofd tegen hem sprak vond ik erg leuk en superspannend! Oude Dara vind ik ook een tof personage. Alleen het stuk met de zwaarden vond ik wat cliché overkomen; alsof iedereen uit Azië aan vechtsporten doet. Ik begrijp het idee, maar had het haar liever op een andere manier zien oplossen. Het meisje in de spiegel vind ik een prachtige vondst. Zij kwam heel mysterieus en lieflijk over.
Diversiteit
De diversiteit zit in dit verhaal vooral in de hoek van andere culturen. Oude Dara en haar kleindochter zijn beide van Thaise afkomst en zelf vindt Erik Aziatische culturen interessant. Ik denk dat op dit vlak nog wel kansen zijn om het verhaal iets sterker te maken. Er wordt nu vooral gewezen op manga, vechtsporten en Chinees eten. Chinees eten geeft voor mij associaties met fastfood eten in plaats van cultuur snuiven. Door een paar typische Aziatische gerechten te noemen die niet meteen symbool staan voor een chinees restaurant, roep je denk ik al een heel ander gevoel op. Ook had ik het interessant gevonden als oude Dara en het spiegelmeisje enkele omgangsnormen uit hun eigen cultuur hadden getoond. Dit kunnen kleine, eenvoudige dingetjes zijn, maar kan veel toevoegen aan het verhaal.
Jezelf durven zijn
In Spiegelvrees heeft Natascha het thema ‘jezelf durven zijn’ erg letterlijk genomen. In een fantasieverhaal heeft ze de worsteling in onszelf tussen goed en kwaad op prachtige wijze weergegeven. Soms dreigt de slechte kant in onszelf de overhand te krijgen. In dat geval moeten we vechten om onszelf te blijven!
Spiegelvrees is een verhaal dat me meteen nieuwsgierig maakte en dat ik in een adem uit heb gelezen. Natascha wist in enkele pagina’s een mysterieuze sfeer te scheppen, die me meteen het verhaal in zoog. De personages zaten goed in elkaar en riepen vragen op om de lezer nieuwsgierig te maken naar het einde. Ik denk wel dat de personages nog iets sterker gemaakt hadden kunnen worden als Natascha de Aziatische culturen nog iets verder had uitgediept. In plaats van “eten bij de Chinees” een paar minder bekende gerechten noemen of her en der een paar typische culturele maniertjes in het gedrag van oude Dara en haar kleindochter. Niettemin was het een prettig verhaal om te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten